Holly and the City

Gdzie ja byłam, jak mnie nie było?  - Bywałam.

Chcąc poczuć się jak mieszkanka dużego, europejskiego miasta zafundowałam sobie tydzień rozrywek w iście metropolitarnym stylu.

Poniedziałek  - teatr, spektakl z cyklu "Scena Poniedziałkowa". Jak się okazuje niektóre teatry pracują w ten dzień, choć utarło się zwyczajowo, że jest on wolny dla artystów, jako rekompensata za przepracowany weekend. 

Sztuka w wielkim skrócie opowiadała historię "dwóch zgryźliwych tetryków". W rzeczywistości to zabawna, lekka opowieść amerykańskiego pisarza o dwóch podstarzałych komikach spotykających się po wielu latach - "Słoneczni Chłopcy". Rozrywka  w sam raz na wesoły początek tygodnia.

 

Wtorek - kino. Tu historia jest poważniejsza. Opowiada losy prawdziwego człowieka osadzone w realiach II wojny światowej. Genialny matematyk Alan Turing ( w tej roli cudowny współczesny Sherlock Holmes czyli Benedict Cumberbatch. Uwielbiam!), Enigma, samotność i tragedia czyli "Gra tajemnic". Znakomity. Polecam!

Środa ... zbieram myśli i idąc za ciosem skrzykuję dawno niewidziane koleżanki na późny obiad na mieście. Jest o czym opowiadać, więc żegnamy się późnym wieczorem, obiecując sobie jak zwykle, że musimy spotykać się częściej. Wracam do domu z poczuciem, że ten czas nigdy nie będzie dla mnie stracony, bo bardzo się lubimy, a to jest nie do przeliczenia na cokolwiek.

Mogłabym już właściwie dobrnąć spokojnie do końca tygodnia i weekend spędzić na ogarnianiu domowych, zaniedbanych spraw, ale ...sprzątanie jest takie nudne i może poczekać. Nieopatrznie  odwiedzam więc lokalny portal kulturalny i już weekend mam zaplanowany: 

sobota - muzeum, spacer i obiad na mieście,

niedziela - Międzynarodowy Dzień Przewodnika Miejskiego. 

Kontemplacja przy oryginalnym obrazie Rembrandta to kulturalne wydarzenie sezonu. Szansa może jedyna w życiu.

Natomiast zwiedzanie kilku obiektów, na co dzień nie odwiedzanych, do tego z przewodnikiem to nie lada gratka. Taka okazja nadarzy się dopiero za rok.

Weekend dostarcza niezapomnianych wrażeń, do tego poznaję "Szalonego Kapelusznika" czyli przewodnika Przemka. Oryginalny pasjonat, który o moim mieście wie prawie wszystko.

Wrażenia ? Bezcenne.

Podsumowanie ?

 

Takiej refleksji Wam życzę, bez względu na to gdzie mieszkacie.